maandag 10 november 2014

Herdenkingsdienst 10 november

| | 23 reacties
Hoe gaat dat nou allemaal? Voorbereiden op een herdenkingsdienst. Vandaag schrijf ik een artikel over hoe ik alles heb beleefd de afgelopen 2 dagen en mijn speech tot slot.

Throwback:
Daar zat ik dan, met m'n laptop op schoot een stuk tekst voor te bereiden. Inmiddels is dit al weer een tijd geleden en is er weer heel veel gebeurd. Ik ben langs het ministerie van VWS geweest en een tijdje later kreeg ik te horen dat ik mocht spreken op de herdenkingsdienst 10 november. Een paar weken later heb ik een afspraak gehad voor het 'opmaken' van mijn tekst. En nu is het alweer 10 november...

Zondag ben ik met mijn vader naar de RAI in Amsterdam geweest voor de generale repetitie. Er was veel lekkers, jammie en we mochten prachtige blauwe zakjes om onze schoenen aandoen zodat het tapijt nog niet vies werd. Die avond kwamen we net op tijd thuis om mezelf te zien op het jeugdjournaal. (Klik hier om het filmpje te zien)
In de avond moest ik mijn outfit uitzoeken voor vandaag en wauw wat was dat een werk.... Ik ben er eigenlijk nog steeds niet uit.
M'n alarm ging om 6 uur en om kwart over 6 ging ik dus uiteindelijk uit bed en ging ik m'n kleren aandoen. Ik heb m'n make-up e.d. gedaan en ben daarna gaan ontbijten. Rond kwart voor 8 kwamen m'n maatjes van 't AD. :-)
Om 8 uur had ik een afspraak bij de kapper, Remco ging m'n haar doen en heeft het erg mooi gedaan vind ik.
Nu is het 14:54, wauw wat was dat een mooie ervaring. Staan voor meer dan 1000 mensen, het Koninklijk Huis, live op tv en nog veel meer. Even vond ik het spannend, maar dat ging al gauw weg. Mooi, om te zien hoe mensen naar je verhaal willen luisteren. Mooi, om te zien dat mensen met je meeleven. Maar ook mooi, dat mensen zichzelf in mijn verhaal kunnen terug zien.
Het is hier prachtig! Alles is super georganiseerd. Ik kan niet iedereen persoonlijk bedanken want langzamerhand stromen de berichtjes binnen. Dus hierbij, bedankt iedereen! Bedankt lieve mensen. 
(Zonder jullie had ik dit niet gekund!!!)

Nu even uitrusten en bijkomen van de mooie herdenkingsdienst met een drankje en een lekker hapje!

Mijn speech:
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hallo allemaal, ik ben Gita Wiegel en ik ben 13 jaar. Ik sta hier omdat mijn moeder, Pris Rangin, is omgekomen door de vliegramp.

Mijn moeder was een prachtpersoon vind ik zelf, ze was lief, gezellig en zorgzaam. Mijn moeder was niet alleen als een moeder voor me, ze was als mijn beste vriendin, mijn maatje, mijn huisgenote, maar vooral mijn voorbeeld. Om het kort samen te vatten, ze was eigenlijk mijn alles.

Elke dag word je achtervolgd met het feit dat de persoon die je zo dierbaar was, er niet meer is. De ene dag denk je iets meer aan die persoon dan de andere dag, maar vergeten doe je niet. Het nieuws was zo onverwachts... Er waren zo veel dingen die ik nog met mijn moeder wilde gaan doen en dingen die ik zou willen verbeteren.

17 juli: de dag waarop het allemaal gebeurde.
Op Schiphol hebben we nog even wat gedronken en wat leuke fotootjes gemaakt. Toen ze uiteindelijk naar de gate ging, hebben we volgens mij een half uur staan knuffelen, lachen en huilen. Het idee dat ik haar voor 4 weken moest missen was verschrikkelijk, maar dit is veel verschrikkelijker. Het laatste sms'je wat ik van haar kreeg was: "Tot over 4 weken schatje, pas goed op jezelf." Toen ik het nieuws hoorde kwam het als een harde klap in me gezicht, ik wilde en kon het niet geloven.
M'n wereld stond op z'n kop, ik had gewild dat ik alles kon terugdraaien. Dat ik kon zeggen dat ze hier moest blijven en het vliegtuig niet in moest. Maar dat kan helaas niet...

Zoveel dingen die terug wilde draaien. Alle ruzies en discussies die toen zo vreselijk waren, maar die ik nu zooo erg mis. Ondanks al deze ruzies en discussies wist ik dat ze het goed bedoelde. Van heel veel mensen kreeg ik te horen dat ze altijd zo trots op me was. Ze was iemand die ik echt niet kon missen in mijn leven, maar wat nu toch wel zo is.

Ik zal eerlijk zijn, ik probeer mijn gevoelens zoveel mogelijk voor iedereen weg te stoppen. Maar van binnen ga ik kapot.
Het is alsof je een nieuwe wereld binnenstapt, ergens waar je zo normaal mogelijk wilt zijn en niet wilt opvallen. Ik ben door een moeilijke tijd gegaan maar dankzij heel wat steun ga ik er stapje voor stapje doorheen.

Mijn moeder wilde het beste voor mij. Daarom ga ik door met mijn leven, voor haar. Ik wil dat ze van bovenaf naar me kan kijken en trots op me kan zijn. Ik doe mijn best op school en naast schooltijd werk ik ook aan mijn blog als afleiding. Verder houd ik nog een dagboekje bij, zodat ik kan terugkijken naar hoe ik me voelde en hoe ik op dat moment in het leven stond. Het als motivatie kan gebruiken om verder te gaan en mijn best te doen.

Ik wil met jullie delen, dat jullie als nabestaanden bijzondere mensen zijn. Dat we ondanks dit grote verlies verder mogen gaan met ons leven en we toch nog elke dag met onze dierbaren in ons hart mogen rondlopen. Ook wil ik alle mensen die steun voor mij en anderen zijn geweest bedanken, jullie zijn super mensen! Alleen door zo'n tijd gaan is niet fijn. Dat jullie aan de nabestaanden dachten, geeft ze weer een sprankeltje licht. Om verder te gaan.
-------------------------------------------------------------------------------
Op 8 november stond ik in het AD en de Tubantia. Op 9 november was ik te zien op het Jeugdjournaal en op 10 november was ik te zien op NOS en EenVandaag.

Dankjulliewel allemaal voor jullie lieve berichtjes en steun! God Bless
Liefs, Gita.

23 reacties:

  1. Wat ben ik verschrikkelijk trots op je lieverd!! Je bent de beste

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ondanks dat ik je niet ken ben ik ook super trots op je! En ik weet dat je moeder ook niet meer dan trots zou kunnen zijn. Ik wens je veel sterkte de komende tijd maar ik weet dat het je allemaal gaat lukken! succes lieve Gita!
    kus Bibi, 13

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een kanjer ben jij!!!!!Wat zou je mams trots op je zijn geweest!Lieve Gita heel veel toi,toi voor in de toekomst.

    Gr.een oma

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lieve Gita,

    wow. Ik weet nog dat ik tijdens de dienst van m'n vader amper 10 regels kon spreken. En ik was 32. Jij bent 13. En je houdt zo'n fantastisch mooie, ontroerende toespraak. Respect voor je meis. Je moeder is zeker weten heel erg trots op je. Weet dat ze altijd bij je is.

    Liefs,
    Jolanda

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Je toespraak was prachtig om te horen.. Je kent mij niet, maar ik vind het super dat je dit gedaan hebt. Ik ben net zoals velen anderen trots op jou. Heel veel liefs xx Carmen

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik ben er stil van wat ben jij een super sterk mooi persoontje. Ondanks zo'n verlies voor jou er nog zoveel liefde en medeleven is die je deelt met anderen. Je Ma is zeker trots op je en ook allen die jou net gezien hebben op tv. Sterkte en heel veel kracht voor jou. Big huggy x

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Prachtige woorden.. ik vind het knap dat je zo een sterk meisje bent en weet zeker dat jou moeder trots op je is. Ik wil je heel veel sterkte wensen x

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Lieve Gita.
    Ik vind dat je echt heel sterk bent en ik vind het ook heel mooi hoe je de toespraak hield. Ik moest echt huilen toen ik je hoorde praten. Echt zoooo mooi.
    Ik heb heel veel respect voor je
    Xxxxxxxxx ellaa

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een kanjer ben jij ..RESPECT. . X

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Beste Gita, heb je vanmiddag op t.v. horen spreken. Wat een mooi mens ben jij!!! Je bent niet voor niets een dochter van jou moeder. Jou kracht en warmte die in je woorden spraken zullen vele tot troost zijn geweest, en ik hoop dat je er zelf ook troost in hebt kunnen vinden.
    Heel diep respect voor je en ik kom hier zeker nog vaker lezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. beste gita jouw toespraak raakte mij enorm en dan nog maar 13 jaar ik vind het echt super knap dat je het hebt gedaan hebt . alles wat jij zij klopt wel een beetje met die van mijn leven Gita ik ben ook begonnen met bloggen ben dit jaar begonnen en ik ga er morgen een stukje over de herdenking van mh17 ik zet mijn link er bij : overnatasjaschut.wordpress.com . Gita ik leef met je mee ik weet wat je door maakt mijn opa is vorigjaar dood gegaan . sterkte met het verlies van je moeder .

    gr natasja

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Respect en dankbaar, dat jij dit zo mooi hebt kunnen verwoorden.
    In gedachten ben ik bij jou en de andere nabestaanden.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Lieve Gita,

    Ik heb met tranen in mijn ogen gekeken en geluisterd naar jouw prachtige speech. Ik wens jou, je familie en de andere nabestaanden heel veel sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Nou...je kledingkeuze was super hoor! Wat had je een ontzettend mooie jurk aan! En nogmaals....ik was diep onder de indruk van de toespraak. Je mag echt super trots zijn op jezelf! En ik blijf je volgen want je schrijft heel erg leuk. Groetjes uit Haarlem. Debby

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Lieve Gita, ik heb op TV gekeken en wat jij zei was echt heel mooi.. jouw moeder heeft zeker geluisterd en was trots op je :-) Hou je taai en als er mindere tijden komen, denk aan die dag gisteren.. iedereen was enorm onder indruk van je en jouw verhaal heeft anderen geholpen. Je bent een schat van meid :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Lieverd, wat heb jij prachtig gesproken! De tranen rolden over mijn wangen. Ik weet zeker dat je moeder ontzettend trots op je was en altijd zal blijven. Heel veel sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Lieve Gita,
    Heb echt heel veel respect voor je en vond je speech prachtig!
    Heel veel strekte!

    dikke kus,

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Wat een prachtige toespraak heb je gehouden! Ik weet zeker dat jou moeder heel trots op je is, en dat mag je ook zijn op jezelf! Heel veel sterkte de komende tijd gewenst.
    Liefs, José.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Wat ben jij een kanjer! Ik heb echt veel, heel veel.. bewondering voor jouw, ik kan je niet persoonlijk. Maar jij beste Gita, jij verdient alle respect van de wereld! Sterkte met alles wat op jouw pad komt.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Wow, wat moest ik huilen om jouw prachtige toespraak, het raakten me diep in mijn hart. prachtig verwoord, ik heb zoveel bewondering voor jou. je bent een pracht meid, heel veel sterkte in de toekomst! stay strong
    xoxo
    fleur (15)

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Wanneer je op 13 jarige leeftijd zo een groot verlies zo indrukwekkend kan verwoorden, dan ben je een held.

    XS

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Wat heb je alles mooi verwoord.
    En wat ben je nu op 13 jarige leeftijd al een mooi en respectvol mens.
    Je moeder heeft iets heel moois nagelaten.....een mooi meisje dat dapper en liefdevol kan kijken naar wat eens was.
    Heel veel sterkte en onthoud .....ze is er altijd en overal.
    Knuffel, jenneke

    BeantwoordenVerwijderen

BlogSociety
BesteBloggers
 
Facebook Tumblr Tumblr